Κι άλλες τουρτίτσες! (Some more cakes)

Φιλαράκια μου καλά να 'μαι και παλιιιιιι!!! Το ξέρω χάθηκα αλλά τί να κάνω η μάνα; Πόσα κομμάτια να γίνω; χαχαχα

Έτσι έστω και λίγο καθυστερημένα μάζεψα μερικές τουρτίτσες που έφτιαξα τους τελευταίους μήνες και είπα να σας τις δείξω!!

Θα τις πάρω με χρονολογική σειρά για να μην μου παρεξηγηθούν οι εορταζόμενοι!

Τουρτίτσα numero uno. Μια λιμνούλα στο λιβάδι.

Ο μικρούλης μου βαφτισιμιός έγινε 2. Κι εγώ είχα έμπνευση για  παπάκια και λιμνούλες και γενικά ανοιξιάτικο και πασχαλινό ντεκόρ.

Η αρχική ιδέα ήταν μια καταπράσινη ζαχαροπαστένια τουρτίτσα με γαλάζια λιμνούλα από ζελε.

Λίγες μέρες πριν είχα φτιάξει τα ζωάκια μας και ήμουν πολύ περήφανη γιατί βγήκαν όλα super χαριτωμένα. 

Και έφτασε η ώρα να στολίσω την τούρταααααα.... Αλλά κάτι μας προέκυψε. Μια πολυαγαπημένη κυριούλα (βλέπε πεθερά μου) μια μέρα πριν βάλω μπρος να ετοιμάσω τη ζαχαρόπαστα είπε:  "μμμμμ σιγά, τί κάθεσε και παιδεύεσαι; Δεν χρειάζονται τούρτες και τέτοια σάλια μπάλια" (σάλια μπάλια=άχρηστα σε ελεύθερη μετάφραση) Η ζαχαρόπαστα φαινόταν τέλεια. Έφτιαξα όλα τα στολιδάκια-ζωάκια και βγήκαν σούπερ, κανένα πρόβλημα. Στις 11 το βράδυ αφού είχα φτιάξει μια τέλεια σε γεύση τούρτα πάω να την καλύψω με την ζαχαρόπαστα. Εεεεεμ τι θα γινόταν; Η καλή μου το είχε ανοίξει το γλυκό της στοματάκι και μου το γκαντέμιασε... η ριμάδα η ζαχαρόπαστα τριβόταν και ήταν ένα χάλι. Άντε δώστου ζύμωμα, άντε δώστου μικροκύματα, άντε δώστου κατάρες τίιιιιιιιιποτα. Κλααααααααααααααααψ πάει τόσος κόπος. Και τί κάνουμε τώρα; Αύριο είναι τα γενέθλια. Παναγίτσα μου ευτυχώς έφαγα φλασιά. Είχα ένα πακέτο garni στο ντουλάπι. Και άρχισα η νονά 23:30 να χτυπάω τα μίξερ μες στα χαράματα. Το μόνο που με χαροποιούσε είναι ότι θα είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω τις καινούριες μου μύτες για το κορνέ που τις έχω τόσο καιρό και καθόντουσαν βολικά βολικά στο κουτάκι τους. Μετά από οίστρο δημιουργικότητας και όντας περασμένες 2 έτοιμο το αριστούργημα!!! Κόντεψα να βάλω τα κλάματα λέμε... γιατί εκεί που είχα απογοητευτεί το τελικό αποτέλεσμα ήταν κάτι που δεν περίμενα. Αντε και του χρόνου Γιαννάκο μου. Του χρόνου πάντως η νονά την τούρτα σου θα την  φτιάξει στα κρυφά από την πεθερά της και όχι μέσα στα άγρια μεσάνυχτα.

Τουρτίτσα number two  η αλλιώς η κατάρα του βάζελου!

Ο πολυαγαπημένος μου ανιψούλης για δεύτερη συνεχή χρόνια μου ζήτησε τούρτα Ολυμπιακός.... ααααααχ αναστέναξα η θειά. Αλλά τι να κάνω αδυναμίες είναι αυτές. Χαλάω εγώ χατίρι; κι έτσι ανασκουμπώθηκα κι έβαλα μπρος να φτιάξω τον Θρυλεωντα. Μωρέ να τον φτιάξω αλλά πωωωωωως; Σκούρα τα πράγματα... επιστράτευσα λοιπόν τη φαντασία μου και tutorials για απλούς λιονταρους μιας και δεν βρήκα βιβλιογραφία για θρυλεοντες και μετά από ένα τρελό ξενύχτι (πάλι)... ταταααααααααααααααααααααα ιδού το αποτέλεσμα.

Μου προέκυψε με σκολίωση ο δόλιος αλλά 2 τα ξημερώματα όλα ίσια φαινόντουσαν. ε καλά δεν πειράζει κιόλας. Ευτυχώς το ορθοπεδικό του πρόβλημα φαινόταν μόνο από το πλάι. Αν και μόλις σβήστικαν τα κεράκια καμιά 20αρια ανυπόμανα χεράκια έπεσαν πάνω του και τον διάμελισαν. Αλλού χέρι, αλλού πόδι, αλλού ουρά, μόνο οι οδοντογλυφίδες έμειναν, καλέ τον λυπήθηκε η ψυχή μου τον κακομοιρούλη!

Η σκηνή της αποσύνθεσης!

Cupcakes Τίνκερμπελ

Εκτός από τις τουρτίτσες έφτιαξα και cupcakes για τα γενέθλια της ανιψούλας μου που είναι Αθήνα και δυστυχώς δεν μπορώ να της φτιάξω τουρτίτσα. Η αδερφή μου βέβαια έχει αναλάβει επάξια το υποκατάστημα Αθηνών (χιχιχι) και της έφτιαξε την τέλεια τούρτα Τίνκερμπελ. Για να πάει σετ με την τουρτίτσα της έφτιαξα λίγα κεκάκια τα οποία ταξίδεψαν και έφτασαν σώα Μυτιλήνη - Αθήνα για να καταβροχθιστούν και να μην προλάβουν τελικά να στολίσουν το πάρτι. (τί να κάνουμε είμαστε φαγανόσογο!!!)

          

 

Πρέπει να δημοσιεύσω και την φωτογραφία της δημιουργίας του υποκαταστήματος Αθηνών (αδερφούλα μου)

Cupcakes ζωάκια

Πέρασε και η γιορτή του γιόκα μου και μέσα στο τρέξιμο κατάφερα να φτιάξω καμιά 50αριά κεκάκια για να κεράσει τους συμμαθητές του στον παιδικό και να τσακίσουμε  κι εμείς μερικά. Τα γέμισα με κρέμα ζαχαροπλαστικής βανίλια ανακατεμένη με μαρμελάδα φράουλα. ΚΟΛΑΣΗ!!!!! Τα τυλίξαμε και σε όμορφα σακουλάκια και ο μικρός ήταν τόσο ενθουσιασμένος που άρχισε να τα μοιράζει πριν ακόμα μπει στην τάξη!

 Το Πάσχα ήρθε κι έφυγε χωρίς ιδιαίτερο δημιουργικό οίστρο.

Ετοιμάζαμε το ξενοδοχειάκι μας για άνοιγμα και από καλλιτέχνης έγινα πρώτης τάξεως μπογιατζής και άριστος μάστορας.

Σε καλλιτεχνικό το μόνο που έκανα ήταν να στολίσω τη λαμπάδα του Αχιλλέα μας, του ανιψοβαφτηστιριού μας.

Έφτιαξα βέβαια τσουρεκάκια και κουλουράκια τα οποία παρεπιπτόντως ήταν θεϊκά αλλά είχα στο νου μου να φτιάξω και χειροτεχνίες και κατασκευές με τα παιδάκια μου που τελικά αναβλήθηκαν για του χρόνου.

Έφτιαξα και ένα θεϊκό μιλφέιγ το οποίο τσακίστηκε δεόντως.

Αυτά τα λίγα προς το παρόν. Τώρα περιμένω πως και πως τα γενέθλια των ζουζουνιών μου για να καλλιτεχνίσω. 

Μέχρι τότε ...

Ματς μουτς

Δήμητρα!